احتمالش کمه؟

چرا تا وقتی که بلایی سرمون نیاد باور نمیکنیم که احتمال اتفاق افتادنش برای ما هم هست؟

نمیدونم این خاصیت خوبه یا بد؟ از یک طرف میگم حتما دلیلش اینه که آدم با هر اتفاقی بازم بتونه به زندگیش ادامه بده و نترسه.

ولی بازم نباید یکم محتاط بود و اینقدر همه چیز رو به شوخی نگرفت؟

حتی سر خودمون شاید نیاد ولی به فکر بقیه نباید بود!؟