با پررنگ شدن نقش دیگری برای تایید و معنی دادن به فرد، معیار و ارزش های درونی او کمرنگ و بی ارزش می شود. پس حضور دیگران از آن رو بر زندگی فرد سنگینی می کند که او وزن، اعتماد و ارزش خود را گم کرده و از دست داده  است. حال آنکه نیازی نیست برای اطمینان از درستی اعمال یا دست یافتن به یک احساس خوب، دیگران را هم متقاعد نمود که چون ما بیندیشند.

در حقیقت، تلاش زیاد برای متقاعد کردن دیگران از آن روست که شخص به باورهای خود اعتماد و اعتقاد ندارد.

📖 به سوی خویشتن از یاد رفته/ پادرا فریادیان