عشق ماندگار :: زمزمه کن

پسر: ضعیفه! دلمون برات تنگ شده بود اومدیم زیارتت کنیم!

دختر: توباز گفتی ضعیفه؟

پسر: خب، منزل بگم چطوره؟

دختر: وااااای... از دست تو!

پسر: باشه؛ باشه ببخشید ویکتوریا خوبه؟

دختر: اه... اصلا باهات قهرم!

پسر: باشه بابا، توعزیز منی، خوب شد؟ آشتی؟

دختر: آشتی، راستی گفتی دلت چی شده بود؟

پسر: دلم! آها یه کم می پیچه! ازدیشب تاحالا!

دختر: واقعا که!

.پسر: خب چیه؟ نمیگم مریضم اصلا، خوبه؟

.دختر: لوووس!

پسر: ای بابا، ضعیفه! این دفعه اگه قهر کنی دیگه نازکش نداری ها!

دختر: بازم گفت این کلمه رو...!

پسر: خب تقصرخودته! میدونی که من اونایی رو که دوست دارم اذیت میکنم، هی نقطه ضعف میدی دست من!

دختر: من ازدست توچی کارکنم؟!

پسر: شکرخدا! دلم هم پیچ میخوره چون تو تب وتاب ملاقات توبودم، لیلی قرن بیست و یکم من!

دختر: چه دل قشنگی داری تو! چقدر به سادگی دلت حسودیم میشه!

پسر: صفای وجودت خانوم!

دختر: می دونی! دلم، برای پیاده روی هامون، برای سرک کشیدن تو مغازه های کتاب فروشی ورق زدن کتابها، برای بوی کاغذ نو برای شونه به شونه ات را رفتن و دیدن نگاه حسرت بار بقیه...
آخه هیچ زنی که مردی مثل مرد من نداره!

پسر: می دونم، می دونم، دل منم تنگه، برای دیدن آسمون چشمای تو...

برای بستنی شاتوتی هایی که باهم میخوردیم...

برای خونه ای که توی خیال ساخته بودیم ومن مردش بودم...!

دختر: یادته همیشه میگفتی به من میگفتی “خاتون”

پسر: آره، آخه تو منو یاد دخترهای ابرو کمون قجری می انداختی!

دختر: ولی من که بور بودم!

پسر: باشه! فرقی نمی کنه!

دختر: آخ چه روزهایی بودن، چقدردلم هوای دستای مردونه ات رو کرده...

وقتی توی دستام گره می خوردن، مجنون من...

پسر: ...

دختر: چت شد چرا چیزی نمیگی؟

پسر: …