میگن تا 2 سالگی بچه نباید تلوزیون ببینه چون تصاویر برای ذهن اون به قدری سریع تغییر میکنن که باعث گیج شدنش میشن و میتونه برای ذهنش مخرب باشه.
اما زندگی ما هم حالا که بزرگتر از 2 سال هم هستیم باز هم همین قانون رو داره!
همیشه دنیای اطراف ما سریعتر از ذهن ما تغییر میکنه چون چیزهایی که عجیب باشن و کمی غیرمعمول خیلی مارو جذب خودشون میکنن. اما آیا ذهن ما هم به همین سرعت با اونها سازگار میشه؟ گمان نمیکنم!
شاید برای همین باشه که هر وسیله جدیدی که استفاده از اون به علت جالب بودنش فراگیر میشه بستگی به گستره ی تاثیرگذاریش میتونه برامون مخرب باشه. گاهی کوتاه تر و گاهی طولانی مدت.
اگر دنیای اطرافمون با تغییرات ذهنی ما سازگار باشه حتما مشکلات کمتری خواهیم داشت.
و اگر مثل بچه ای باشیم که هیچی از دنیای اطرافش نمیفهمه فقط یه گیجی برامون باقی میمونه و بعدا تاثیرات مخرب همین گیجی!
اما بهرحال دنیا برای ما صبر نمیکنه و با یک سرعت خیلی بی رحمانه پیشرفت میکنه، ما هم مجبوریم که پا به پاش بریم اما من فکر نمیکنم که این تغییرات در خدمت ما باشن.
رولف دوبلی توی کتاب هنر خوب زندگی کردن میگه به خاطر همینه که ما نه تنها در تفکرات و تصوراتمان، بلکه در راه و روش زندگی کردن، به طور منظم مرتکب خطا میشیم.
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.