بیاین همه تصور کنیم آدم های اطرافمون تا همین لحظه توی بهترین جایی که می تونستن قرار دارن و این تمام تلاششون بوده اونوقت دیگه نباید از کسی دلخور شد. اینطوری آدم هارو با خودشون مقایسه کردیم نه با دیگران

نمیشه گفت برای همیشه این کامل ترین شخصیت ممکنه اون آدمه چون آدم ها با حالت خوش بینانه اغلب در حال پیشرفتن (هرچند دوستم میگه اغلب در حال درجا زدنن ولی من دوست دارم خوش بین باشم)

ولی سخته، همیشه با خودت فکر می کنی خب ممکن هم بود که از اینی که هست بازم بهتر می بود...