گاهی دلت نه عشق می خواهد... نه عاشقانه....
گاهی دلت فقط یک رفیق شش دانگ می خواهد...
که بنشینی کنارش....
و بدانی....
نه سکوتت ناراحتش می کند...
نه حرفهای بی سرو تهت ...
نه اخمهایت....
و نه تمام دق دلیهایی که از کسی داری...
و سرش خالی می کنی...
گاهی چقدر خوب است ...
بودن کنار کسی....
که عاشقت نیست....
فقط دوستت دارد....
میان این روز ابری من تو را صدا زدم. من ترا میان جهان صدا خواهم کرد و چشم براه صدایت خواهم ماند و در این دره تنهایی تو آب روان باش و زمزمه کن، من خواهم شنید.
«سهراب سپهری»
طبقه بندی موضوعی
-
خودنویس
(۲۶۲) -
کتاب
(۵۶) -
شعر و موسیقی
(۵۶) -
متن و داستان
(۱۸۰) -
نقاشی
(۷) -
فیلم و سریال
(۱۳)
آخرین مطلب
-
۰۳/۰۸/۲۰همیشگی
-
۰۳/۰۶/۰۵آرامش
-
۰۲/۰۸/۰۵ولع کتاب
-
۰۲/۰۳/۱۹ریگ روان
-
۰۲/۰۳/۱۹هزار خورشید تابان
-
۰۱/۱۰/۳۰صدا کن مرا
-
۰۱/۰۵/۲۱فکر کردن یا درجا زدن؟
-
۰۱/۰۱/۲۴به تو فکر میکنم
-
۰۰/۱۰/۱۲راهبران...
-
۰۰/۰۸/۰۳سیر عقاید
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.