متوجه نمیشم کسانی رو که فکر میکنن اگر کم سن و سال ها از چیزی خوششون بیاد حتما اون چیز بی ارزش و مسخرست و حتما کلاس بیشتری داره اگر ازش دوری کنیم و بهش بخندیم.

مسلما سلیقه ما با نوجوان ها فرق میکنه اما این دلیل نمیشه چیزی که اونها طرفدارشن چیز بدیه، فقط یک تفاوت سلیقه سادست.

فراموش میکنیم که مسخره کردنشون و بعد انگ بی جنبه زدن بهشون چقدر برای اونا حس بدیه و آسیب میزنه بهشون. اگر بعد از مسخره کردنشون از کوره سریع در میرن یا واکنش نشون میدن با خوشحالی دوباره به شدت اذیتشون ادامه ندین که چون بچه ای از کوره هم در میری.

خیلی طبیعیه، رفتار درستی نیست اما طبیعیه کامل شدن و تجربه کردن خیلی چیزها باعث میشه آدم ها دیگه واکنش های عصبی کمتری نشون بده اما با این حال خیلی از بزرگسال ها هم واکنش عصبی کم ندارن.

چقدر بده خاطرات نوجوانی خودمون رو انقدر فراموش کردیم و فکر میکنیم از اول اینی هستیم که الان هستیم و از همین چیزهایی خوشمون میومده که الان میاد و حتی تا ابد هم از همین ها خوشمون خواهد آمد.