اینک که به یاری مزدا تاج سلطنت ایران، بابل کشورهای چهار گوشه را بر سر گذاشته ام اعلام میکنم که:

- تا روزی که زنده هستم و مزدا پادشاهی را به من ارمغان میکند، کیش و آیین و باورهای مردمانی را که من پادشاه آنان هستم گرامی بدارم ونگذارم که فرمان روایان و زیردستان من کیش و آیین و دین و روش مردمان دیگر را پست بدارند ویا آنها را بیازارند.

- من اعلام میکنم که هرکس آزاد است هر دین و آیینی را که میل دارد برگزیند و در هرجا که میخواهد سکونت کند و به هرگونه که معتقد است عبادت خود را به جای آورد و هر کسب و کاری را که میخواهد انتخاب نماید،  تنها به شرطی که حق کسی را پایمال نکند و زیانی به حقوق دیگران وارد نسازد.

- من که امروز افسر پادشاهی را به سر نهاده ام، تا روزی که زنده هستم و مزدا پادشاهی را به من ارزانی کرده، هرگز فرمانروایی خود را به زور تحمیل نکنم و در پادشاهی من خر ملتی آزاد است که مرا به شاهی خود بپذیرد یا نپذیرد.

- من شاه ایران و بابل و کشورهای رابعه هستم و نخواهم گذاشت کسی به دیگران ستم کند و اگر کسی  ناتوان بود و به او ستمی رفت من از وی دفاع خواهم کرد و حق او را گرفته و به او پس خواهم داد و ستمکار را به کیفر خواهم رساند.

- من تا روزی که پادشاه هستم نخواهم گذاشت کسی مال و اموال دیگری را با زور و یا هر روش نادرست دیگری از او بدون پرداخت ارزش واقعی بگیرد.

(ادامه دارد...)