آدم هایی هستن که هیچوقت قدر چیزهایی که دارن رو نمی دونن، ارزش کسی که کنارشون هست رو نمی فهمن... حتی اگه سخت به دستش آورده باشن اما موقعی بدتر می شه که به دست آوردنش سخت هم نبوده باشه نه به خاطر اینکه اون بی ارزش بوده فقط به خاطر اینکه اونم دلش همراه بوده...

این آدم ها نمی بینن چه شخص خاصی کنارشون ایستاده، محبت می کنه، می بخشه و...

اینا شبیه کسایی ان که فکر می کردن مرغ همسایه غازه ولی پرخطر تر از اونا. بازم دم همونا گرم که تصورات اشتباهشون فقط برای یه مرغ بوده نه یه آدم

فقط لازمه که بخوایم بفهمیم، فکر نکنیم بهتر از اون زیاده برام، توهم عاشقی نزنیم، قدر داشته هامون رو اگر بدونیم اگر بفهمیم چیزی که داریم ارزشمند ترین چیزه روز به روز ارزشمند تر میشه و ما روز به روز خوشبخت تر از داشتنش...