منِ اصلی

دوست دارم در دنیایی زندگی کنم که اولویت اول آن زیبایی چهره نباشد.

دلم میخواهد وقتی میشنوم از کسی تعریف میکنند راجع به شخصیتش باشد.

دوست ندارم دو نفر که قرار است مقایسه شوند طرفداری از یکی بخاطر زیباییش باشد و نفر دوم را با جمله های توهین آمیز راجع به قیافه اش خرد کنند.

من، چیزی غیر از بدن مادی هستم حتی موقع مرگ آن منِ با ارزشمان را میگیرند وگرنه بدن مادی ما زیر خاک می ماند.

پس باید چیزی غیر از این بدن که ارزشش هم بیشتر است باشد.

قلبم درد میگیرد وقتی میبینم یک انسان تمام فکرش این شده که چه بپوشد یا چطور آرایش کند اما...