دیوونگی

عصر جمعه و خواب بعدازظهر تاثیر گذاشته و دیوونه شدم

دلم دیوونه بازی و دور دور میخواد

دلم میخواد تا دیروقت بیرون بمونم

دلم میخواد سرخوش باشم چه خبره این تابستون چه بی خیر شدهههههه زده به سرمممم

خستگی با رضایت

خستگی ام خیلی زیاده و سردرد امون نمیده بهم!!!

با تمام اینها ناراضی نیستم یکم دارم احساس مفید بودن میکنم، خودم ازت خواستم که منو نزدیک کنی به این کار حالا اگر غر بزنم خیلی ناسپاسم.

لطفا انرژیش رو هم بهم بیشتر از این بده، هرچند تا الان هم اگر نداده بوده حتما غش می کردم.

اشتباه

یک اشتباهاتی هست که بخشیدنشون خیلی سخته و تاوانش خیلی چیزاس به قول یکی روح بزرگی میخواد...

توی فکرت اینه اذیتش کنی همونجوری که اذیتت کرد، جوری که یادش نره کارش چقدر بد بوده، شاید اگر ازش بگذری نفهمه چقدر رنج کشیدی.

یک جور بی احساسی خاصی داری که معلوم نیست دائمی نباشه

این اشتباهات بزرگ تاوانش سنگینه سنگینیشم رو سینته...

دلتنگی

هنوز نرفته دلتنگتم

بی انصاف عصبانی باشم یا دلتنگ؟.....

ترس

نقش یک روح نیکوکار را بازی کردن، فقط کار آنهایی بود که در زندگی از تصمیم گیری می ترسیدند. پذیرفتن نیک سرشتی خود، همیشه آسانتر از رویارویی با دیگران و جنگیدن برای حقوق خود است. شنیدن یک توهین و پاسخ ندادن همیشه آسانتر است تا درگیر نبرد با شخصی نیرومندتر از خود شدن. همواره می توانیم بگوییم سنگی که دیگران سوی ما انداخته اند، به ما نخورده است، و تنها شب هنگام – وقتی که تنهاییم و زن یا شوهرمان، یا هم اتاقیمان در خواب است – تنها شب است که می توانیم در سکوت به خاطر جبن مان بگرییم.

📖 شیطان و دوشیزه پریم/ پائولو کوئلیو

---

پ.ن: این رو که خوندم خیلی ترسیدم چون با این حساب من آدم ترسویی ام... ولی دلم نمی خواد باشم، می دونم که همیشه نمیشه همه از آدم راضی باشن، همیشه این رو نقطه ضعف خودم می دونستم اما اینکه می بینم حق با من بوده و این واقعا خصوصیت بدیه ترسناکه....

ترس از آدم ها ندارم اما از ناراحتیشون چرا به آدم هایی که جرأت دارن حسودیم میشه اما نه اونایی که با بی ادبی اینکارو میکنن

بی رحمی

یه حرفایی بهت زدم که بی رحمی بود گفتنش! موقعی که می گفتم فکر می کردم قطعا حقته که بشنوی...

کافی بود فقط صبح بشه تا بفهمم باهات چکار کردم! کی می تونه فراموش کنه؟

مراحل شناختن!

تو یه رابطه مراحل زیادی می گذرونیم و بلاخره تا حدی می تونیم عکس العمل طرف مقابل رو حدس بزنیم. یه جایی میرسه که بدون اینکه دلیلش رو واقعا بدونی یا درک کنی، فقط می دونی که الان چه حرفی رو بزنی ناراحتش میکنه یا از کدوم کارت خوشش نمیاد...

ولی این کافی نیست تا کاریو انجام ندی، گاهی رو سینت سنگین میشه از چیزای کوچیکی که برای اون مهمه

نمیدونی از گذشتن این مرحله ها خوشحال باشی یا عصبانی

شب قدر

خدایا نجاتم بده و ببخش

هلااااک

امروز بدتریییین روز امسال بودددد دوتا امتحان شب قبلش تا 4 بیدار، صبح از 9، ساعت 5 هم برسی خونه وای افتضاح گرسنمه افتضااااح امشب دم افطار هرچی بخام خدا میده بهم....

کمال

بیاین همه تصور کنیم آدم های اطرافمون تا همین لحظه توی بهترین جایی که می تونستن قرار دارن و این تمام تلاششون بوده اونوقت دیگه نباید از کسی دلخور شد. اینطوری آدم هارو با خودشون مقایسه کردیم نه با دیگران

نمیشه گفت برای همیشه این کامل ترین شخصیت ممکنه اون آدمه چون آدم ها با حالت خوش بینانه اغلب در حال پیشرفتن (هرچند دوستم میگه اغلب در حال درجا زدنن ولی من دوست دارم خوش بین باشم)

ولی سخته، همیشه با خودت فکر می کنی خب ممکن هم بود که از اینی که هست بازم بهتر می بود...