بمان تنها

بمان تنها که تنهایی

به این «تن» ها شرف دارد

چه رفتن ها که می ارزد

به بودن های پوشالی...

✍️ سیمین بهبهانی

تاریخ انقضا

اینکه انسان ها زمان مرگشون رو نمی دونن یک نکته مثبته یا منفی؟ مزایاش بیشتره یا معایبش؟

اگر می دونستیم در صورتی که به دنیایی بعد از این دنیا هم اعتقاد داشته باشیم. شاید باعث بشه حواسمون رو بیشتر جمع کنیم چون تا وقتی تاریخش رو نمی دونیم در مخیله مون نمی گنجه که یک روز هم برای ما اتفاق می افته، شاید زبونی بگیم و بدونیم که ما هم رفتنی هستیم اما از ته دل باورش نداریم. شاید وقتی تاریخش جلوی چشممون باشه واقعا بفهمیم و باور کنیم که زمان زیادی نخواهیم داشت...

اما اگه بدونیم و اعتقادی هم به دنیای بعد از اینجا نداشته باشیم، خب فرقی نمیکنه به حالمون

اما اگه بدونیم تاریخ ما خیلی زود و توی جوونی تعیین شده چی؟ بازم انقدر مثبت نگاهش میکردیم؟ یا افسرده می شدیم و شایدم زودتر خودکشی می کردیم

اگه میدونستیم فرصت عزیزانمون کمه چطور؟ با اونا چجوری رفتار می کردیم...

روز های اخر هرکس دورش جمع میشدیم؟ لحظه رفتن چقدر ترسناک میشد

ولی اگر میدونستیم چیزی به اسم تصادف وجود نداشت چون دیگه از ترس مردن شاید اون روز از خونه بیرون نمیومدیم

زندونی می کردیم خودمونو و از زندگی عادی دور میشدیم

شاید واقعا ندونستنش خیلی بهتر باشه برامون، شاید دیگه نمیتونستیم از جذابیت های زندگی استفاده کنیم...

زندگی و مرگ آدم ها خیلی پیچیده است.چطور اما خیلی ها متوجهش نمیشن؟

مرگ

شده تا حالا مرگ رو خیلی نزدیک ببینین؟

شده برای مرگ کسی از ته دل گریه کنین؟

تا همین پارسال همچین حس هایی رو تجربه نکرده بودم، ناراحت میشدم از مرگ دیگران اما از ته دل گریه نکرده بودم برای اینکه دیگه یک نفر رو هیچوقت نمیبینم.

امروز برای بار سوم توی یک سال اخیر و برای بار دوم توی یک ماه مرگ بهم نزدیک شد.

هر بار که میاد یه حس ترس عمیق بهم دست میده که نفر بعدیش کیه؟ خودم؟ یا... هر بار حس میکنم بار بعدی بهم نزدیک تر میشه

امروز از ته دل گریه کردم ولی هم برای نزدیکی مرگ و هم برای اینکه زندگی دوستم از حالا بدتر از قبل شده...

شاید بیشتر دلیل دوم باعث ناراحتیمه خودمم نمیدونم اما هرچی که هست یکی از بدموقع ترین مرگ هاست

خدایا چه حکمتی داشت؟ عجب آزمایش سختی کردی خدا...

حسش رو تا کسی نچشیده باشه نمیفهمه چیه مثل خود من که تا پارسال هم نمیدونستم.

نمیشه بگم امیدوارم هیچوقت نچشین چون حتما اتفاق میوفته اما امیدوارم حتما براتون عقب بیوفته

حس بی پناهی، دل تنگی، حسرت و خیلی حس های دیگه که هرکدومش کافیه برای یه عالم غصه اما همش یکجا میاد

فقط میشه دعای صبر کرد....

مکبث

من دل هرآنچه را که از مردی برمی آید دارم. اما آنکس که دل بیش از آن را داشته باشد مرد نیست.

📖 مکبث/ ویلیام شکسپیر

سواستفاده

اینکه مردم برای نشون دادن تنفر خودشون، از خدا به عنوان یه بهونه استفاده می کنن خیلی بده و وقتی خانواده خود آدم اینکارو بکنن، بدتره.

🎬 دیالوگ از سریال shameless

من تاحالا همچین حسی رو از طرف خانواده نداشتم ولی در کل احساسش کردم. خیلی خیلی بده که کسی حتی اگه اندازه سر سوزن کاری کنه که بقیه آدما فکر کنن خدا چقدر بده. بنظر من کثیف ترین کار ممکنه چون درست کردن اینجور عقاید تقریبا جزو محالاته.

لطفا لطفا برای هر کاری از اسم خدا استفاده نکنیم.

مدتی هست...

مدتی هست که حیرانم و تدبیری نیست

عاشق بی سر و سامانم و تدبیری نیست

✍️ وحشی بافقی

حرف های ترسناک

پیشرفت های شگفت انگیز اخیر بشر در قسمت های علوم طبیعی و سپری شدن عمر بسیاری از فرضیه های علمی، غوغای عجیبی در مغرب زمین ایجاد کرد... این تبدل و تحول، بدبینی عجیبی در میان طبقات مختلف نسبت به همه علوم و عقایدی که از گذشتگان باقی مانده بود ایجاد کرد.

وقتی دانشمندان دیدند تئوری های کهن که صدها سال بر افکار بشر و محافل علمی حکومت می کرد امروزه با سر پنجه  علم و نیروی تجربه دستخوش بطلان گردیده... پیش خود گفتند از کجا معلوم که باقی مانده عقاید مذهبی و علمی ما نیز چنین نباشد.

هر چه دانشمندان رازهایی را که قرن ها بر بشر مخفی مانده بود فاش می نمودند و به علل طبیعی بسیاری از حوادث دست می یافتند، به همان اندازه نسبت به مسایل ماوراء طبیعه مبدا و معاد ... کمتر توجه نموده و روز به روز بر شمار شکاکان و منکران افزوده می شد. (📖 فروغ ابدیت / جعفر سبحانی)

اینها یک قسمت هایی از کتاب فروغ ابدیت نوشته جعفر سبحانی بود.

وقتی این قسمت رو میخوندم فکر کردم خب این واقعا غیرقابل جلوگیری بود، بنظرم کاملا طبیعیه که همچین اتفاقی افتاد اما حالا یعنی کی مقصره؟ کسی مقصر هست؟

کسانی که حالا جزو منکران هستند؟ وقتی این همه عقاید خرافی رو دیدند حق نداشتن به همه چیزهای عجیبی که میشنون شک کنن؟

اونایی که عقاید خرافی رو قاطی اعتقادات دینی کردن می دونستن تا چند صد سال بعد از خودشون چه افتضاحی بخاطر چندتا دروغ کوچیکشون پیش میاد؟ میدونستن هم براشون مهم بود؟ دروغ اونها مثل یک گلوله برف کوچیک بوده که حالا بهمن شده و نمیشه جلوش رو گرفت.

چند تا دروغ که مصلحت یه عده آدم خودخواه توش بوده حالا چند میلیون آدم رو سردرگم کرده و نسبت به همه چیز بدبین

اگر اونها بخوان بخاطرش مجازات بشن بنظرم حتما مجازات خیلی بزرگی باید باشه که حتی تصورش رو هم نمیشه کرد.

چقدر حرف هامون تاثیر بزرگی داره ولی خودمون نمی فهمیم، حتی همین حالا حرف های یک عده روی زندگی آدم های آینده چقدر تاثیر داره وقتی بهش فکر کنن خیلی ترسناکه!

ابراهیم (ع)

وقتی ابراهیم (ع) دعوت به توحید رو شروع کرد مردم همه به وجود موجودی به اسم خدا اعتقاد داشتند اما نمیدونستن اون چیه، کیه و کجاست فکر میکردن ستاره و ماهه یا شاید همین بت های خودشون

اما حالا چرا دیگه اصل موضوع هم گم شده، اینکه اصلا خدایی هست یا نه هنوز سواله برای مردم و به جای پیشرفت انگار یه قدم رفتیم عقب تر

مگه پیامبر نمیگفت علم خیلی با ارزشه و اهمیت زیادی داره؟ پس چرا هر چی علم بیشتر شد اعتقاد به خدا کمرنگ شد

اون مردم جاهل چی می دونستن که ما نمیدونیم

ابراهیم توی غار چطور خدارو شناخت که ما نمیتونیم بشناسیم...

 

جنگ جوی کوچک خدا

حتی اگر بسیار نحیف و ناتوانی، باز هم می توانی درهای بهشت را باز کنی.

حتی اگر بی نهایت کوچک و ناچیزی، باز هم می توانی به ملکوت آسمان برسی.

حتی اگر فقط یک روز فرصت داشته باشی، باز هم می توانی کاری بزرگ کنی، آنقدر بزرگ که هرگز کسی فراموشش نکند. اینها را پشه ای می گفت که روی برگی سبز بر بلندترین شاخه درختی در بهشت نشسته بود.

دوستی با منافع یکطرفه

یه وقتایی میفهمی به همه گفتی اون کس دیگه ایه، اما یکجا صبر میکنی و دقیق نگاهش میکنی

متاسفانه میبینی به چیزی اصرار داشتی که دلت میخواسته ببینی نه چیزی که واقعا هست. میبینی چیزی که اسمشو دوست گذاشتی تمامش حرف خودت و خودشه

باید همون لحظه تصمیم بگیری احمق بمونی و ادامه بدی یا اینکه ....

روس ها

یعنی خدا وکیلی روس ها به همین اندازه که داستایوفسکی مینویسه حرف میزنن؟؟؟

یعنی واقعا از بچه تا پیر از باسواد تا بیسوادشون انقدرر راجع به همه چیز فکر میکنن و نظر میدن؟

عجب دنیای حوصله سر بری میتونه باشه، آدم دلش میخواد بگه لطفا ساکت شین! سر هرچیزی انقدر فلسفه نبافین آخه!

یا اینکه ما زیادی بلد نیستیم حرف بزنیمو حرفامون مثل یه کوه زشت تو دلمونه همیشه