«اریدُ ان امُرَ بِالمَعروف و أنهی عَنِ المُنکَر و اُسیرُ بِسیرَةِ جَدّی وَ ابی علی بن ابیطالب»
من تلاش می کنم که کاروان امت جدم را به صراط مستقیم بازگردانم.
تلاش می کنم که در امتداد رسالت جدم و سیره پدرم، خوبی ها را احیا کنم و با بدی ها به ستیز برخیزم.
تلاش می کنم که سنت امر به معروف و نهی از منکر را در میان امت جدم احیاء و تثبیت و ترویج کنم.
تلاش می کنم که با بلندترین صدا در گوش تاریخ فریاد بزنم و این پیام را به گوش آیندگان اعم از پیروان و غیر پیروان برسانم که:
نسبت به حکام و زمامدارانتان بی تفاوت نمانید و آنان را به حال خود رها نکنید. این حکامند که اکثریت مردم و عوام از خلایق را به سعادت می رسانند و یا به تباهی می کشانند. چرا که عامّه مردم، خواه و ناخواه و دانسته و ندانسته از حکام خود رنگ می گیرند و تأثیر می پذیرند.
پس لحظه ای نگاهتان را از حکامتان بر ندارید و کمتر از آنی، این دو سلاح برنده و این دو نعمت تعیین کننده – امر به معروف و نهی از منکر – را زمین نگذارید.
چه اگر چنین کنید، چنان که پدرم امیر مؤمنان فرمود، خداوند بدترین شما را بر شما حاکم خواهد ساخت و زمام امورتان در اختیار شرورترین شما قرار خواهد گرفت و خواری و ذلت، سرنوشت محتومتان خواهد بود.
امر به معروف و نهی از منکر حقی است که خداوند متعال به امت اسلام عطا فرموده تا حکام و زمامداران شان را در مسیر صلاح و سداد و عدالت نگاه دارند و مراقبت کنند و در صورت بروز انحراف و ارتکاب خلاف، با عزت و اقتدار به انزال و اصلاحشان بپردازند. این حق، توسط جدّم پیامبر اکرم، تبیین شد و توسط پدرم علی بن ابیطالب جامه عمل پوشید.
اما... اما از این پس، بدل به تکلیف خواهد شد. و آنان که مرا امام خود میدانند و تبعیت از مرا فریضه می شمرند، در چنین شرایطی موظفند که همانند من عمل کنند.
«و لکم فیَّ اسوة»
اگر موفق شوند که آنان را از خلاف و انحراف و ظلم و اجحاف باز دارند که به تکلیف خود عمل کرده اند و خیر و سعادت هر دو جهان را به کف آورده اند. و اگر موفق نشدند، حق ندارند که تن به ذلت دهند و دست بیعت در دست ستمگران بگذارند.
«لا والله. لا اعطیکم بیدی إعطاء الذّلیل و لا افِّرُ فِرار العبید.
نه. به خدا سوگند که نه حاضرم دست بیعت و ذلت به دست شما بسپارم و نه چون بردگان از مقابلتان بگریزم.»
انسان مومن در این وضع و حال، شهادت را بر زندگی خفت بار ترجیح می دهد و مشتاقانه به دیدار پروردگارش می شتابد.
📖 سقای آب و ادب/ سید مهدی شجاعی
